W celu zatrzymania lub w znacznym stopniu spowolnienia progresji stożka rogówki, zaleca się Pacjentom następujące metody leczenia:
- Cross linking
- wszczepianie pierścieni śródrogówkowych z wykorzystaniem lasera femtosekundowego
- soczewki fakijne
- specjalnie dostosowane operacje korekcji laserowej (w wybranych przypadkach)
Wybór metody leczenia stożka rogówki dokonywany jest przez lekarza wspólnie z Pacjentem po dokładnych badaniach diagnostycznych.
Co to jest stożek rogówki?
Stożek rogówki (keratoconus) to choroba rogówki występująca, jak podają statystyki, z częstością 1:2000 osób. Może rozpocząć się już w dzieciństwie. Polega ona na samoistnym scieńczaniu się rogówki, powodującym narastanie wady wzroku, powstawanie astygmatyzmu nieregularnego, a tym samym pogarszanie się widzenia.
Stożek rogówki występuje zdecydowanie częściej u Pacjentów z:
- alergią
- nawykowym pocieraniem oczu.
Choroba ta nie wywołuje bólu, jej wykrycie lub potwierdzenie następuje po dokładnych badaniach topografii rogówki. W początkowych stadiach stożka ostrość widzenia może być w zadowalający sposób korygowana okularami lub soczewkami kontaktowymi. W stadiach zaawansowanych korekcja taka jest niewystarczająca.
Pierścienie śródrogówkowe
Pierścienie śródrogówkowe zostały po raz pierwszy wykorzystane do leczenia stożka rogówki w 1997 roku we Francji. Pierścienie wykonane są z PMMA, czyli polimetylmetakrylatu – materiału bardzo dobrze tolerowanego przez ludzkie oko (z tego samego materiału produkowane są również niektóre soczewki wewnątrzgałkowe, stosowane w chirurgii zaćmy od wielu lat).
Wszczepienie pierścieni może zahamować lub spowolnić postęp stożka, a jednocześnie, w wielu przypadkach, poprawić ostrość wzroku i usprawnić tolerancję soczewek kontaktowych.
Zarówno Cross linking, jak i pierścienie śródrogówkowe pozwalają odroczyć na wiele lat lub wykluczyć konieczność wykonania przeszczepu rogówki.
Pierścienie wszczepiamy u pacjentów ze:
- stożkiem rogówki
- słabą ostrością wzroku bez okularów
- nietolerancją soczewek kontaktowych.
Po zahamowaniu progresji stożka rogówki można stosować również inne, komplementarne chirurgiczne metody poprawy ostrości wzroku – soczewki fakijne lub, w niektórych przypadkach, specjalne techniki korekcji laserowej.
Na czym polega zabieg wszczepiania pierścieni śródrogówkowych?
Pierścienie umieszczane są w rogówce w specjalnie dla nich przygotowanych kanałach śródrogówkowych. Początkowo kanały śródrogówkowe wytwarzano ręcznie przy pomocy specjalnych narzędzi, zwanych dyssektorami. Po wprowadzeniu do chirurgii okulistycznej lasera femtosekundowego wytwarzanie kanałów stało się zdecydowanie bezpieczniejsze, łatwiejsze i dokładniejsze. Kanały utworzone przez laser femtosekundowy mają precyzyjny kształt, przewidywalną głębokość i szerokość. Zmniejsza to w ogromnym stopniu ryzyko możliwych powikłań śródoperacyjnych i pooperacyjnych. Umożliwia również przeprowadzenie zabiegu w kroplowym znieczuleniu miejscowym.
Pierścienie wszczepione do rogówki:
- zmieniają siły napięcia wewnątrzrogówkowego
- powodują zwiększenie regularności rogówki
- spłaszczają zbyt strome, a wystramiają zbyt płaskie części rogówki.
Dzięki czemu spowalniają lub zatrzymują progresję choroby i w wielu przypadkach poprawiają ostrość wzroku.